ดูไบกลายเป็นที่รู้จักในด้านยิมนาสติกทางสถาปัตยกรรมขนาดมหึมาและห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่เมื่อต้นศตวรรษนี้ ทุกวันนี้ เป็นที่รู้จักมากขึ้นในด้านการผลิตในเขตเมือง และกิจกรรมและเทศกาลขนาดใหญ่ เบื้องหลังการเปลี่ยนแปลงนี้คือแนวทางการพัฒนาเมืองที่ให้ความสำคัญกับประสบการณ์ของผู้มาเยือน
ตามที่ที่ปรึกษาด้านการสร้างแบรนด์Hadley Newman อธิบายผู้มาเยือนดูไบ กำลังมองหาประสบการณ์ พวกเขาต้องการนำประสบการณ์กลับบ้านไปด้วย
หรือมองย้อนกลับไปในเหตุการณ์ที่เป็นเหมือนการผจญภัยครั้งใหม่
ซึ่งพวกเขาอาจไม่มีโอกาสได้ทำอีก ผู้คนต่างคาดหวังประสบการณ์ที่สมบูรณ์ซึ่งแตกต่างออกไปในแต่ละสถานที่ การสร้างตำแหน่งมีบทบาทสำคัญในทั้งหมดนี้ ผู้สนับสนุนการสร้างสถานที่ในโลกตะวันตกระบุว่าเป็นกระบวนการจากล่างขึ้นบนที่ทำให้เกิดการเปิดใช้งาน ครอบคลุม และเติมเต็มพื้นที่ในเมือง
อย่างไรก็ตาม ในดูไบผู้ปกครองเผด็จการชีค โมฮัมเหม็ด บิน ราชิด อัล มักตูม กำลังขับเคลื่อนโครงการสำคัญในเมืองจากบนลงล่าง ในการพยายามเปลี่ยนดูไบให้เป็นหนึ่งในศูนย์กลางทางวัฒนธรรมของโลก ในปี 2014 เขาเรียกร้องให้ ให้เราทำงานเป็นทีมเดียวกันเพื่อเปลี่ยนเมืองของเราให้เป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่ดึงดูดศิลปินผู้สร้างสรรค์ … เป็นสถานที่ที่มีชีวิตชีวาสำหรับทุกคน
การสนับสนุนความทะเยอทะยานเหล่านี้เป็นเป้าหมายของรัฐบาลที่ดึงดูดนักท่องเที่ยว 20 ล้านคนต่อปีภายในปี 2563 นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของดูไบที่มอบประสบการณ์ทางวัฒนธรรมนี้ ได้แก่ Emaar, Meraas, Dubai Properties และ Nakheel ทั้งหมดเชื่อมโยงกับ Sheikh Mohammed และครอบครัวผู้ปกครองของเขา และมีโครงการในเมืองที่ขับเคลื่อนด้วยการสร้างสถานที่ซึ่งกำลังดำเนินไปรอบๆ เมือง
“Brand Dubai” ซึ่งเป็นหน่วยงานด้านความคิดสร้างสรรค์ของสำนักงานสื่อของรัฐบาล สนับสนุนนักพัฒนาเหล่านี้ผ่านงานศิลปะบนท้องถนนและศิลปะจัดวาง “ สื่อสารข้อความเชิงบวกเกี่ยวกับวัฒนธรรม คุณค่า และเอกลักษณ์ที่เป็นเอกลักษณ์ของดูไบ” และขยายไปถึงความเป็นผู้นำของดูไบ
ที่สำคัญที่สุดของโครงการในเมืองคือการฟื้นฟูและขยายเขต
ประวัติศาสตร์ Dubai Creek Sheikh Mohammed อธิบายพื้นที่นี้ว่าเป็น “หัวใจและจิตวิญญาณของดูไบ” โครงการจัดหาตำแหน่งสำคัญอื่นๆ ได้แก่ โครงการเหล่านี้โดยรวมได้รับการออกแบบอย่างหรูหราและสนุกสนานพอที่จะเยี่ยมชม อย่างไรก็ตาม พวกเขายังรวบรวมวาระทางสังคมและวัฒนธรรม ซึ่งเป็นมิติของโครงการดังกล่าวที่อาชีพในเมือง (รวมถึงการสร้างสถานที่) มักจะมองข้ามไป
คุณค่าหลักประการหนึ่งของพื้นที่สาธารณะในเมืองคือมีศักยภาพสำหรับการเผชิญหน้าทางสังคมแบบสุ่ม นักสังคมวิทยาRichard Sennetให้เหตุผลว่าการเผชิญหน้ากับความแตกต่างดังกล่าวเป็นคุณสมบัติสำคัญของความเป็นเมืองที่แท้จริง ว่าความหนาแน่นและความหลากหลายของผู้คนในที่สาธารณะมีหน้าที่สร้างอารยธรรมที่สร้างความอดทนต่อความแตกต่างและทำให้สามารถสร้างอัตลักษณ์ใหม่ได้
เห็นได้ชัดว่าเมืองที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม เช่น ดูไบ สามารถทำงานได้ตามที่ Sennett แนะนำ แต่สิ่งนี้ (มักจะ) ไม่เป็นเช่นนั้น การสร้างตำแหน่งในดูไบจัดแพคเกจโครงการในเมืองอย่างระมัดระวังเพื่อนำเสนอการออกแบบท่าเต้นที่ยอดเยี่ยมและประสบการณ์สุดพิเศษสำหรับผู้บริโภคที่ร่ำรวย ไม่ว่าจะเป็นนักท่องเที่ยวหรือคนในท้องถิ่น
ผู้ย้ายถิ่นฐานไร้ฝีมือของดูไบถูกปฏิเสธอย่างมีประสิทธิภาพไม่ให้เข้าร่วมโครงการที่มีตราสินค้าอย่างหนักเช่นนี้ พวกเขาไม่ได้ถูกกั้นด้วยรั้ว แต่ด้วยกลยุทธ์ที่ “นุ่มนวล” ต่างๆ รวมถึงค่าจอดรถที่สูง การขาดแคลนระบบขนส่งสาธารณะ และรหัสความงามที่บ่งบอกถึงความพิเศษเฉพาะของโครงการ
เป็นผลให้โครงการดังกล่าว (บ่อยครั้ง) กลายเป็น ” สนามเด็กเล่นที่ได้รับการคุ้มครอง ” ซึ่งขจัดความไม่แน่นอนและความไม่เปิดเผยตัวตนออกจากชีวิตในเมือง ดังที่นักวิจารณ์เมือง คิม โดวีย์อธิบาย “การหลีกเลี่ยงความเสี่ยงจะนำไปสู่การฆ่าเชื้อโรค” ของประสบการณ์ในเมือง ซึ่งทำให้วัฒนธรรมของเมืองสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
ความหมายอื่น: การทำให้การพัฒนาเป็นสีเขียวไม่ได้ช่วยเรื่องความเหลื่อมล้ำ
การเล่าเรื่องย้อนอดีตมีเนื้อหาย่อยที่ทรงพลัง
การสร้างสถานที่ส่วนใหญ่ในดูไบยังมุ่งเน้นไปที่การสร้างรูปแบบเมืองแบบดั้งเดิมของดูไบก่อนยุคปิโตรเลียมให้เป็นจุดหมายปลายทางสำหรับนักท่องเที่ยวชาวเอมิเรตส์และนักท่องเที่ยวที่ร่ำรวยและชาวต่างชาติ ตัวอย่างของการสร้างสถานที่ที่เต็มไปด้วยความคิดถึงนี้ ได้แก่ Old Town, Souq Al Bahar, Souq Madinat Jumeirah และ Al Seef ตาม Dubai Creek
นอกเหนือไปจากความฉาบฉวยแล้ว ความเต็มใจของนักประดิษฐ์สถานที่และการออกแบบที่จะรื้อฟื้นการทายแบบดั้งเดิมดังกล่าวยังมีมิติทางการเมืองที่ไม่เป็นที่รู้จัก เมืองต่างๆ ไม่มี “ความทรงจำ” – พวกเขา”สร้าง” ความทรงจำขึ้นมาเองโดยใช้สัญลักษณ์ รูปภาพ พิธีกรรม พิธีกรรม สถานที่ และอนุสรณ์สถาน ผู้ปกครองของดูไบใช้รูปแบบเมืองที่หวนคิดถึงอดีต ซึ่งสร้างขึ้นจากการสร้างสถานที่ เพื่อสร้างเรื่องเล่าว่าการปกครองของชีคโมฮัมเหม็ดทำให้เกิดความก้าวหน้าอย่างมีตรรกะตั้งแต่ประวัติศาสตร์สมัยโบราณของดูไบจนถึงปัจจุบัน
การเผยแพร่เรื่องเล่าดังกล่าวในดูไบเป็นผลมาจากกระแสอาหรับสปริง ทำให้เกิดเสียงที่รุนแรงขึ้นในประเด็นเกี่ยวกับเอกลักษณ์และวัฒนธรรมของชาติ ชาวบ้านกำลังเรียกร้องอย่างเปิดเผยมากขึ้นสำหรับการแทรกแซงของรัฐเพื่อป้องกัน” ภัยคุกคาม” ที่ถูกกล่าวหาว่าถูกวางโดยชาวต่างชาติต่อ “วัฒนธรรมของชาติ”
